We’ve updated our Terms of Use to reflect our new entity name and address. You can review the changes here.
We’ve updated our Terms of Use. You can review the changes here.

PAGGAIDELIC | Sounds and Creatures from Mount Paggaio

by SEIRIOS SAVVAIDIS

/
1.
Το δέντρο Κάθε οικογένεια έχει μυρωδιά δική της κι ένα λάβαρο στον ήλιο που 'χει σύμβολο τ' ανάστημα της ένα δέντρο αιωνόβιο μάρτυρα στο πέρασμα της Κάθε οικογένεια έχει ένα αμόνι όπου ανδρώνει τα κορίτσια και τα αγόρια τα λουλούδια και τα κλώνια μιαν αυλή του φθινοπώρου για τα φύλλα της που πέφτουν
2.
Οφιοδαίμων Κάτω απ΄το μαύρο πέπλο βάδισα όπως μεσόκόπος αστέρας διάττοντας στην άκρη του κόσμου στο χαμό του μες την αγκάλη της μ’ανάστησε η γης η πολυθρόφα με ονειροψίθυρους τραγούδια του ανέμου ανεμοτρόπα Έλα Οφιοδαίμονα όπως κάνουμε έρωτα μπλέκουμε με τα κλαδιά τα πράσινα μαλλιά Κισσό εφόρεσα για να ιδώ τον ήλιο ν’ανατέλλει κρασί φλογόμαυρο το στόμα μου γεύτηκε και μέλι οταν αγάπη ανασαίνω ανθίζω ομορφαίνω οταν ασχήμια αναθυμιάζω μικραίνω και αρρωσταίνω Έλα Οφιοδαίμονα όπως κάνουμε έρωτα μπλέκουμε με τα κλαδιά τα πράσινα μαλλιά Έλα Οφιοδαίμονα όπως κάνουμε έρωτα βιώνουμε όνειρα αναρριχώμενα
3.
Ηλιοτρόπαια Τον τράγο τραγουδώ όλη μέρα στον αγρό και δύο πουλάκια στον ζευγά ρίχνουν το σπόρο ολόγυρα Γαία παμμήτειρα Και σαν ο ήλιος έγειρε στου κοκκινολαίμη το λαιμό κι έγειρε το λιοτρόπιο το βλέμμα του μαζί κι εγώ για ν' αποκοιμηθώ Μια κόρη έρινη μιαν ώρια ξωθιά ήρθε σαν όνειρο σαν φεγγοβολιά Κόρη οπού βαστούν τα γονικά σου χώματα οι κεραυνοί χρυσοκεντούν το νυχτικό σου φόρεμα δώσεμ' απόκριμα Και μ' αποκρίνεται δύναμ νιέ μου δύναμαι ντύνω γω το δεντρόγυμνο φιλιώνω και τ' αντρόγυνο σιμά μου πλάγιασε Αγκάλη και φιλί σταφύλι γλυκό χάδι το χάδι άγιο στάχυ ξανθό και την αυγούλα Φοίβε έλα να ιδείς στεφάνι πλέξαμε για να το φορείς
4.
Ο Γάμος Σήμερα η γης ανθίζει η προνύμφη αναριγεί σε μια αγκάλη απο μετάξι χρυσαλλίδα όμορφη σήμερα αποχωρίζει πεταλούδα να γενεί Τρεμοπαίζουνε τα μάτια οι περήφανοι ουρανοί ένα ένα σβήνουν τ' άστρα η Κυρά μας να ντυθεί σήμερα που αποχωρίζει σήμερα που αναριγεί Καρτερούν οι καλεσμένοι με τα δώρα τα χρυσά να κι οι Ώρες να κι οι Μοίρες να κι οι Χάριτες σιμά να και το παιδί που ψάχνει τη χαμένη του σκιά Κι έτσι όρισαν οι κόρες έτσι αποφάσισαν μαύρο ναν το φόρεμα της μαύρο σαν τη σκοτεινιά κι όλο κλώθουν κι όλο υφαίνουν νυφικό απο σκιά Σαν τα παραθύρια κλείνουν μεγαλώνουν τα παιδιά στα ζεστά καλύβια σμίγουν ο έρωτας κι η λησμονιά το αηδονάκι στο περβάζι λυπημένο τραγουδά κι ο αργοφονιάς προσμένει τη νιογέννητη σοδειά τα παιδιά στην οικουμένη που αποκόπηκαν δειλά σαν τα παραθύρια κλείνουν μεγαλώνουν τα παιδιά
5.
μώλυ Σύρε να βρεις τη Δρυ της ζωής γείρε πλάι της να αφουγκραστείς το θρόισμα των φύλλων οπού 'χει Δρυάδα ψυχή ιέρεια που ομιλεί το λάλο των ίσκιων μώλυ μώλυ γευτείτε όλοι να μη γενούμε άβουλοι χοίροι και του δυνάστη το υποχείρι Με τα πουλιά που αποδημούν ταξίδεψε πέρα απ' το νου στου χρόνου το μάτι να φτάσεις στο τέλος της γης να αγναντέψεις το φως της αυγής του ήλιου τη στέψη μώλυ μώλυ γευτείτε όλοι να μη γενούμε άβουλοι χοίροι και του δυνάστη το υποχείρι
6.
Μάγισσα Μαύρα μου χελιδόνια απο την έρημο κι άσπρα μου περιστέρια της ακρογιαλιάς εκεί ψηλά που πάτε κατά τον τόπο μου μηλιά έχω στην αυλή μου και κονέψετε και πείτε της καλής μου, της γυναίκας μου θέλει καλόγρια ας γίνει θέλει ας παντρευτεί θέλει τα ρούχα ας βάψει μαύρα να ντυθεί να μη με παντυχαίνει να μη με καρτερεί Εμένα με παντρέψαν εδώ στην Αρμενιά και πήρα Αρμενοπούλα μάγισσας παιδί όπου μαγεύει τ' άστρα και τον ουρανό μαγεύει τα πουλάκια και δεν απετούν τη θάλασσα μαγεύει και δεν κυματεί μαγεύει τα καράβια και δεν αρμενούν μαγεύει τα ποτάμια και δεν τρέχουνε μαγεύει με και μένα και δεν έρχομαι Όντας κινάω για να 'ρθω χιόνια και βροχές κι όντας γυρίζω πίσω ήλιος ξαστεριά σελώνω τ' άλογο μου ξεσελώνεται πιάνω γραφή να γράψω και ξεγράφεται
7.
Ταράχτη καταρράκτη Απ' της μάνας γης τα βάθη ε ταράχτη καταρράκτη ξύπνησε θεριό απ' τη νάρκη ε ταράχτη καταρράκτη ξέπλυνε μας απ' τη στάχτη ε ταράχτη καταρράκτη απ' του ριζικού το χάδι ε ταράχτη καταρράκτη Πρόσμενε Αχέροντα ματώνουν οι προσευχές στων αστεριών τις αιχμές γλυκανασαίνει νοτιάς στο επέκεινα Φλέβα του βουνού χαράκτη ε ταράχτη καταρράκτη ξέπλυνε μας απ' τη λάσπη ε ταράχτη καταρράκτη απ' του ασφόδελου το δάκρυ ε ταράχτη καταρράκτη απ΄ το βάπτισμα του Άδη ε ταράχτη καταρράκτη Πρόσμενε Αχέροντα ματώνουν οι προσευχές στων αστεριών τις αιχμές γλυκανασαίνει νοτιάς στο επέκεινα
8.
Ανεμέλια Μια κόρη αγαπώ κι έχω καημό την Ανεμέλια μα πως να το πω λογιέται μάνα της η αφέλεια λογιέται κύρης της ο άνεμος Κι αν λέγω της κυράς κείνη ξεχνάει κι αν πω του κύρης της λόγια σκορπάει ήλιε μου ήλιε μου χαμήλωσε του αετού παρήγγειλε πανδότειρε Να μουν δροσούλα καθάριο νερό ψεγάδι θρόισμα να στραφταλώ να ριγώ να ριγώ στη φυλλωσιά να γείρω να της πω ψιθυριστά Μια κόρη αγαπώ κι έχω καημό την Ανεμέλια μα πως να το πω λογιέται μάνα της η αφέλεια λογιέται κύρης της ο άνεμος
9.
10.
Σκοτεινό βουνό Ήρθα απόψε μ’ένα σκοπό το πηγάδι είναι κλειστό πνίγει σκέψεις μου τις ορέξεις μου και όλα αυτά που θέλω να πω προδομένες στράτες σκυφτοί φανοστάτες στέκουν φρουροί και δεν ξέρω πια αν είναι ανώφελο μα ήρθα κι απόψε μ’ένα σκοπό Κι όλο λέω πως θα σ’ανεβώ σκοτεινό πανούργο βουνό δύο βήματα πίσω κι ένα εμπρός κι αναβάλω λιγοψυχώ Στο μπαλκόνι σου καρτερώ με τον ήλιο χασομερώ τη χλωμή αυγή ως το δειλινό και τον πρώτο αστερισμό και σαν έρθει η νύχτα θρηνώ με τον φρύνο τον ποταμό και δεν ξέρω πια αν είναι ανώφελο μα ήρθα κι απόψε μ’ένα σκοπό Κι όλο λέω πως θα σ’ανεβώ σκοτεινό πανούργο βουνό η ανάγκη μου να σου τραγουδώ δεν αρκεί για να λυτρωθώ

about

A Collection to explore the music of Seirios Savvaidis.
Artwork by Stratos Patlamazoglou.

CD ORDER
www.soundeffect-records.gr

credits

released August 26, 2018

license

all rights reserved

tags

If you like SEIRIOS SAVVAIDIS, you may also like: